Reis door het ''hart'' van het Chianti Classico gebied

Wijnblog Toscane

Op 16 maart ben ik samen met mijn vriendin voor 4 dagen op reis gegaan naar Toscane. Hier heb ik kennis mogen maken met het fantastische landschap en de heerlijke wijnen uit dit mooie gebied. Voor mij was dit de eerste keer, maar zeker niet de laatste keer. Een gebied waar veel Sangiovese groeit, Sangiovese is de druif van dit gebied, voornamelijk bekend van de Chianti wijnen. Andere lokale druiven uit het gebied zijn Canaiolo, Colorino en Vernaccia. Laatstgenoemde wordt met name gebruikt voor witte wijn. 

Mijn reis begon in Florence, de Toscaanse hoofdstad, die de Noordelijke grens vormt van het Chianti gebied. Rondom Florence zijn er her en der al wat wijngaarden te zien, maar zodra je verder naar het Zuiden gaat, richting Siena, zie je pas echt wat het Toscaanse wijnlandschap te bieden heeft. Denk aan de typische oprijlanen met cipressen, de olijfbomen en de idyllische, heuvelachtige omgeving.

Vanuit Florence heb ik mijn reis voortgezet richting Siena. Een prachtige route, recht door ‘het hart’ van de Chianti Classico streek. Zo rij je langs de dorpjes; Greve in Chianti en Panzano in Chianti. Met als hoogtepunt mijn stop bij Isole e Olena.

Bij Isole e Olena kreeg ik een ontzettend warm onthaal. Na een prachtige rondleiding door de kelder, de wijngaarden en het dorpje Olena (waar de opname van Toscaanse Bruiloft plaats vond), kreeg ik een proeverij met de meest fantastische wijnen van dit mooie wijnhuis. Van een licht houtgerijpte Chardonnay tot een rijk glas Syrah, met als hoogtepunt de 2 jaargangen Cepparello die ik te proeven kreeg.

Bij Isole e Olena maakte ik kennis met het verhaal van de ‘Gallo Nero’, oftewel de Zwarte Haan. Sinds 1924 is deze Gallo Nero het symbool van de Chianti Classico. De oorsprong van deze ‘gallo nero’ is een leuke anekdote. Toen er opnieuw ruzie was tussen Florence en Siena over waar de grens was, besloten zij dit op te lossen. Bij het eerste hanengekraai van de dag zou uit beide steden een ruiter vertrekken richting de andere stad, waar ze elkaar zouden ontmoeten zou de grens liggen. Siena koos voor een witte haan, Florence voor een zwarte haan. De Florentijnse haai kraaide nog voor zonsopgang (hoogstwaarschijnlijk vanwege de honger), waardoor de ruiter uit Siena zijn tegenstander al vrij snel na vertrek tegenkwam. De ‘Gallo Nero’ kwam als winnaar uit de strijd waardoor deze het symbool werd van de Chianti streek.

Na dit wijnbezoek werd ik door de eigenaar Paolo uitgenodigd voor een lokale lunch. Wat een leuke plek was dit, en bovendien één die ik nooit zelf gevonden zou hebben. Mocht je in de buurt zijn dan zou ik zeker langs gaan bij dit restaurant (La Locanda di Pietracupa). Ik dronk hier 1 van de meest fantastische wijnen die ik in tijden heb gedronken, de Isole e Olena, Cepparello, 2007. Een wijn die ik niet snel zal vergeten.

Na deze zeer lekkere lunch vervolgde ik mijn reis naar Siena waar ik anderhalve dag verbleef. Vergeet in Siena vooral niet een bezoek te brengen aan ‘La Compagnia dei Vinattieri’. Een restaurant met lokaal eten en een fantastische, grote wijnkaart. En ook niet onbelangrijk zeer goed geprijsd.

Mijn reis eindigde in San Gimignano. Een klein middeleeuws, ommuurd stadje bekend van zijn veertien torens die hoog boven de stad uitreiken. Het stadje wordt omgeven door vele wijngaarden. Waar Toscane, zoals eerder vermeld, over het algemeen bekend is van de rode wijn is de productie in San Gimignano voornamelijk wit, gemaakt van Vernaccia. Vergeet vooral niet om hier een glas van te proeven!

Deze reis door Toscane is dus zeker een aanrader. Geniet van de heerlijke Toscaanse wijnen onder het genot van een lekker bord pasta of een plankje charcuterie in de Italiaanse zon!