Ridge Monte Bello 2019

Ridge wijnen behoren jaar in jaar uit tot de absolute Californische top en laten nooit steken vallen. Lang voordat het in Californië mode werd werkte Paul Draper al met “Vineyard designated” wijnen (terroirwijnen), met “wild yeasts” (natuurlijke gistsoorten) en met “low tech” wijnen (natuurlijk, weinig behandeld, ongefilterd,...). Deze vriendelijke, bescheiden man genoot een filosofie en geen oenologie opleiding. Toch wordt hij door velen gezien als één van de grootste wijnmakers ter wereld. Hij zag ook al vroeg in dat Zinfandel een nobele druif is mits je een goede terroir kiest en liefst met oude wijnstokken. Zowel Geyserville als Lyttons Springs behoren tot de absolute top in Zinfandel. Paul Draper kiest altijd voor een ‘blend’ van Zinfandel met kleinere hoeveelheden Petite Sirah, Carignan, Grenache, … De pioniers meer dan 100 jaar geleden kenden dit recept al voor een grotere complexiteit en de druiven werden meestel samen aangeplant (‘field blend’). Ongetwijfeld heeft de recente “Judgment of Paris tasting” veel media-aandacht opgeleverd. Deze beruchte degustatie van 30 jaar geleden werd onlangs overgedaan met een op zijn minst verrassend resultaat. In 1976 organiseerde Steven Spurrier een degustatie in Parijs waar enkele Californische top Cabernets en Chardonnays tegen topwijnen uit Bordeaux en Bourgogne werden geproefd (blind natuurlijk). De overwegend Franse proevers verkozen bijna unaniem de Californische wijnen en dat sloeg toen in als een bom. Nu ben ik zelf uiterst sceptisch tegenover zulke vergelijkende proeverijen. Naast het gekende ‘appelen en peren’ argument kan je een jaar kiezen die bvb sterk was in Californië en minder in Bordeaux of vice versa. Ook zou je misschien een staalkaart moeten nemen van 100 wijnen en niet tien of twintig. De meest geciteerde kritiek van Franse of Europese kenners was dat een degustatie van jonge wijnen de rijpere en lieflijkere Californische wijnen bevoordeelt en dat na een lange veroudering de echte waarheid wel zou bovenkomen. Maar o wee voor de Fransen, wat bleek nu bij zowel het Amerikaanse als het Europese proefpanel : de beste Californische Cabernets verouderden uitstekend en de grote winnaar was de Monte Bello 1970 ! Een leuke opdoffer voor het Franse chauvinisme maar wat kunnen we hieruit nu besluiten? Een aantal topwijnen in Californië kan echter prachtig verouderen en géén enkele heeft een betere ‘track record’ dan Monte Bello. De volgende vraag is of Monte Bello wel een typisch voorbeeld is van Californië of eerder een uitzonderlijk buitenbeentje? Monte Bello mag je eigenlijk een uitgesproken vertegenwoordiger noemen van een kleine (tegen)stroom binnen de Californische wijnen die streeft naar een bescheiden rijpheid van de druiven, frisheid qua zuren en een grote elegantie en complexiteit van smaak. Dit kan natuurlijk alleen in een koeler klimaat. De ‘Monte Bello ridge’ ligt in de Santa Cruz Mountains op een hoogte van 400-600 meter. De druiven worden met veel inspanning mooi rijp maar nooit overrijp. De Cabernets variëren tussen de 12,5 en de 13,5 van alcohol. De inbreng van Merlot is, net zoals in de Médoc, géén luxe maar noodzakelijk om de stevige structuur van de Cabernet Sauvignon te temmen. De beste loten gaan in de Monte Bello en de rest gaat naar de ‘tweede wijn’ ; de ‘Santa Cruz Mountains’ (uitstekende prijs/kwaliteit !).